Het moet super frustrerend zijn. Dag-in-dag-uit er keihard aan trekken om in lastige tijden het hoofd boven water te houden. En dan lijdzaam moeten toezien hoe een aaneenschakeling van geknoei aan de top alle inspanningen teniet doet.
Het overkomt de collega’s van de noordelijke kranten. Zeker, de mediawereld verandert in rap tempo. Dagbladen hebben en houden het lastig. De sleutel tot overleven op termijn is nog niet gevonden.
Sterker nog. De opeenvolgende directies van de NDC Mediagroep gooien vooral zand in de al zo moeizame draaiende raderen. De teloorgang begint met een vorm van grootheidswaanzin.
Oud-topman Jan de Roos gaat in boeken. Hij koopt met de centjes van het dan nog goed draaiende krantenbedrijf in 2007 de educatieve uitgeverij Meulenhoff. Voor veel te veel euro’s.
Daar moeten de noordelijke kranten tot op de dag van vandaag voor bloeden. Het levert een in deze lastige tijden niet af te lossen schuld van vijftien miljoen euro aan ING op. En die molensteen hangt nog steeds om de nek van het niet zo lang geleden bloeiende krantenbedrijf.
Daar is geen kruid tegen gewassen. Ook niet van oud-marinier Geert-Jan van der Snoek. Hij wordt in 2013 binnengehaald om schoon schip te maken. Al op zijn eerste dag zegt hij ‘een zinkend’ schip aan te treffen. De nieuwe kapitein belooft stellig het noordelijk krantenbedrijf in veilige haven te loodsen.
Binnen een maand worden 250 banen geschrapt. Die klus klaart hij niet alleen. Bosjes specialisten worden ingevlogen. Met als gevolg dat een deel van de met de reorganisatie verdiende euro’s in verkeerde zakken terecht komt.
Op een bijeenkomst van de Noorder Pers Sociëteit windt Van der Snoek er geen doekjes om. De krant moet de markt op. De marineman voegt al snel de daad bij het woord. Hij gaat inderdaad de markt op. Niet voor de noordelijke kranten, maar voor zichzelf.
Binnen negen maanden is de vogel gevlogen. Om neer te strijken bij de Telegraaf Mediagroep. De beloofde veilige haven voor de noordelijke kranten is nog lang niet in zicht.
Ook op de Telegraaf-burelen trekt hij rap ten strijde. De nieuwe commandant rekent af met een legertje topfunctionarissen. Ingerukt mars. Ze moeten plaats maken voor een groepje trouwe vazallen uit zijn NDC-periode.
Naast Van der Snoek zelf stappen drie NDC-toppers over naar de landelijke uitgever. Voor een vierde steekt de OR van de Telegraaf op het laatste nippertje een stokje.
Toch zijn de noordelijk kranten nog niet van Van der Snoek af. Hij weet als geen ander dat de noordelijke bladen zitten te springen om een reddingsboei. De topman van de Telegraaf met zijn NDC-verleden staat te popelen het zinkend schip te enteren. Voor een prikkie.
Laten we hopen dat deze aanval-met-voorkennis wordt afgeslagen. Gered worden door mensen die er een rommeltje van hebben gemaakt, moet haast wel onverteerbaar zijn voor de krantencollega’s. Afgezien van de vraag wat er nog overblijft van onze noordelijke kranten als ze worden opgeslokt door de krant van wakker Nederland.