Het was er weer eentje: een 'Peter Rehwinkeltje'. Daar waar Groningen stevig door elkaar werd geschud, zorgde hij voor een bestuurlijke beving. Hij haalde uit naar Max van den Berg. Op het verkeerde moment en de verkeerde plaats.
Zeker: er valt wel wat aan te merken op de miljard euro die de Commissaris van de Koningin eist voor de gevolgen van de aardschokken. Maar daar vraagtekens bij zetten via de krant? Met een eigen geschreven, ingezonden verhaal in NRC? Niet handig. Steek de Grote Markt over en je zit bij Van den Berg aan de koffie (al dan met een stukje taart)
Opvallend hoe snel collega-burgemeesters Rehwinkel na zijn uithaal terecht wezen. Dat is niet de eerste keer. Zelden een bestuurder in het Groningse meegemaakt die in het openbaar zo te kakken is gezet. Zo wond collega-burgemeester Yvonne van Mastrigt er geen doekjes om bij de evaluatie van de aanpak van de wateroverlast. Ze stapte op als vice-voorzitter van de veiligheidsregio Groningen, omdat ze het slappe optreden van Rehwinkel zat was. In dezelfde periode verkochten de gedeputeerden Mark Boumans & William Moorlag ook al publiekelijk Rehwinkel een fikse optater.
De toon is twee jaar geleden gezet met een gedegen portret in het Dagblad van het Noorden. Het beeld dat er uit kwam was dat van een zwakke burgemeester, die zijn weg maar niet wist te vinden op het stadhuis.
Rehwinkel reageerde als door een adder gebeten. Juist met zijn panische optreden in de dagen na de publicatie bevestigde hij het geschetste beeld. Dat patroon blijft zich bij elke discussie rond zijn persoon herhalen. Met als absoluut dieptepunt het aanbieden van een taart op het provinciehuis, nadat het weer eens mis was gegaan in de communicatie tussen stad & provincie. En o ja; hij belde zelf een fotograaf. Dat leverde een foto op van man met taart in een lange provinciale gang. Illustratief voor zijn bestuurlijke eenzaamheid.
Het grootste verwijt? Rehwinkel duikt weg als het spannend wordt. Of doet op het verkeerde moment een duit in het zakje. Neemt niet de regie, zoals krachtige voorgangers als Wallage, Staatsen, Ouwerkerk en zeker Buiter wel deden. Zo liep het conflict met de provincie over de tram hem over de schoenen. Waar was hij toen het spannend werd rond het Forum? En heeft hij ook maar één poging gedaan om het inmiddels gevallen college te redden? Keek hij bij de problemen binnen zijn eigen partij niet de andere kant op? Ook bij zijn afwachtende houding als voorzitter van de veiligheidsregio rond het Project X-drama kun je vraagtekens zetten.
Doet hij dan echt alles verkeerd? Nee, zeker niet. Maar soms zit iemand in de verkeerde film. Kan gebeuren. En of de openlijke kritiek terecht is of niet: het doet zijn positie als burgemeester geen goed. Dat is niet handig. Zeker niet in deze barre tijden, waarin de stad financieel kopje-onder dreigt te gaan in de pas aangelegde watertjes van Meerstad.
Er was even hoop. Mannetjesmaker van weleer en PvdA-bons Dig Istha werd door het landelijk partijbestuur in Groningen neergezet om de eigen partij vlot te trekken. Met ongetwijfeld als 'bij-opdracht' het uit de wind houden van partijgenoot Rehwinkel. Maar gezien de nieuwe uitglijder krijgt Istha blijkbaar ook geen vat op hem.
En o ja: morgen (woensdag) is er nog een interpellatiedebatje in de raad over zijn gevechtje met Max van de Berg. Daar zal geen bloed uit vloeien.
Het verdere scenario? Binnen niet al te lange tijd komt niet geheel toevallig 'een nieuwe uitdaging' voorbij. Al dan niet met hulp van de eigen partij. Opdat een aftocht via de achterdeur hem bespaard blijft en Peter Rehwinkel het stadhuis via het bordes kan verlaten.
Het zij hem gegund.