Een wonder. Dat is het. Van zorgenkindje naar paradepaardje van Groningen. Het kan verkeren.
De Eemshaven stond jarenlang te boek als dood paard. Een kansloze missie; weggegooid geld; een bestuurlijke natte droom en bovenal een lange lijst mislukkingen. Het kwam allemaal voorbij.
Maar inmiddels is alles anders. Een wonder is geschied. Wat daar de afgelopen jaren uit de grond is gestampt, grenst aan het ongelooflijke. Zelfs de diepe crisis waar de halve wereld in werd gedompeld, ging grotendeels aan dit ooit zo lege stukje Groningen voorbij.
Met de verdere uitbreiding van gigant Google als klap op de vuurpijl. Producent van een van de meest gebruikte en geliefde producten van de hele aardbol. Met de ooit zo verguisde Eemshaven als belangrijke basis. En zo heeft een stralende Henk Kamp vandaag eindelijk ook eens goed nieuws te melden voor het door de aardbevingen zo geplaagde Groningen.
Prachtig en toch ook een beloning voor het kleine clubje bestuurders dat in de Eemshaven is blijven geloven. Ondanks alle tegenwind. Met de immer positieve Harm Post als voortrekker.
Nee, natuurlijk heeft hij het niet in zijn uppie gedaan. En zeker heeft het de laatste tien jaar niet tegen gezeten. En ja: de komst van de energiecentrales heeft een belangrijke rol gespeeld. En nee: niet iedereen is blij met de kolencentrale van RWE/Essent. Een investering van drie miljard(!), waarbij het maar de vraag is of de centrale ooit op volle toeren zal draaien.
Maar afgezien daarvan is de Eemshaven springlevend en het dode paard al lang en breed begraven.
Hoe dan ook: de les van dit succesverhaal is duidelijk. Niet opgeven. Blijf er in geloven. Een wijze les voor Groningen, waar ietwat meer optimisme geen kwaad kan.
Hoe lastig dat ook is met een onrustige Groninger bodem onder je voeten.