Een beetje overlast hoort er bij. Negen volle dagen geen treinen op het drukbevolkte baanvak Groningen-Assen. Is geen kattenpis. Logisch dat de wachttijden oplopen.
Daar blijft het niet bij. Hier en daar is het choas. Vooral zaterdagmorgen in Groningen én zondagavond in Assen. Te weinig bussen. Dus is het dringen en wordt het geduld van de toch al zo geplaagde treinreiziger danig op de proef gesteld.
Maar toch is die stevige vertraging niet het grootste probleem. Dat is van tijdelijke aard. Wat de grote operatie wél aan het licht brengt, is dat het goed mis is op en rond het spoor. Heb er de afgelopen dagen bovenop gestaan en het met eigen ogen & oren gezien & gehoord: de NS en ProRail werken volstrekt langs elkaar heen. En daar maken ze geen geheim van.
Zo melden NS-ers zondag tegen middernacht luid en duidelijk tegen boze reizigers dat het "allemaal de schuld is van ProRail". En als er veel te weinig bussen voor veel te veel mensen zijn: 'Met klachten moeten jullie bij ProRail zijn; zij zouden die bussen regelen," roept een medewerker van de Nederlandse Spoorwegen, die vervolgens wegsprint als hij een microfoon ontwaart.
Andersom van hetzelfde laken een pak. Medewerkers van ProRail schuiven openlijk de Zwarte Piet richting collega's van de NS. Dat gaat lekker daar op het spoor.
Ga er maar gerust vanuit dat we het hier hebben over het topje van de vechtende ijsberg. Dit geharrewar tussen de twee bedrijven die verantwoordelijk zijn voor het wel en wee van de treinreiziger is van alle dag. Zeker als de druk wat oploopt, zoals onlangs toen het twee weekjes winterde. Ook toen werkten NS en ProRail tégen in plaats van mét elkaar. En dat kan nooit de bedoeling geweest zijn van de door de politiek gewenste splitsing.
Vrees met grote vreze dat het niet goed komt met sporend Nederland, wanneer deze bedrijven elkaar de tent blijven uitvechten. Politiek word eens wakker. Zo niet, dan blijft treinreizend Nederland zeer regelmatig ontsporen.